Rynek dynowski położony był przy dawnych murach, późniejszej skarpie tak, że wszystkie domy od strony wschodniej były położone już na wałach, a pod nimi głęboko w dole było Podwale.

Na Podwale schodziło się z Rynku dwoma uliczkami: od strony południowej ul. Ogińskiego, obecnie zasypaną i zabudowaną oraz od strony północnej ścieżką za apteką.

Sama ulica Podwale w środkowym odcinku biegnie wąskim, sztucznym tarasem utworzonym na około 1/3 wysokości skarpy.

Budynki usytuowane przy ul.Podwale, oraz częściowo przy ul. Łaziennej i Sanowej stanowią odrębną architektonicznie enklawę historycznej zabudowy. Występuje tu wprawdzie kilka odmiennych rozwiązań architektonicznych, jednak przeważa typ ubogiego, drewnianego budynku mieszkalnego bardzo prostego zarówno w planie jak i w bryle. O takim kształcie i wielkości domów zadecydowało nie tylko ubóstwo ich właścicieli, ale także same warunki terenowe. Niewielka szerokość terasu wymuszała kalenicowe sytuowanie budynków oraz wciśnięcie ich pomiędzy stromą skarpę a ulicę, co z kolei zmuszało do ograniczenia ich szerokości.