Wzmianki o dwóch przedmieściach Dynowa pochodzą jeszcze z pierwszej połowy XV wieku (1436 i 1441r.). Jedno z nich można z całą pewnością identyfikować z obecnym Przedmieściem Dynowskim, położonym na północny zachód od centrum Dynowa. Drugie przedmieście - Denowiec - już dzisiaj nieistniejące, położone było na północ od dzisiejszego Dynowa, nad potokiem o tej samej nazwie. Była to niewielka osada posiadająca w XV wieku młyn i folwark. Najprawdopodobniej osada ta już w drugiej połowie XV wieku została wchłonięta przez wspomniane Przedmieście Dynowskie, a ściślej przez znajdujący się pomiędzy Przedmieściem a Denowcem folwark, bowiem pochodząca z 1489 roku informacja mówi o folwarku "położonym w miejscu przedmieścia".         Przedmieście Dynowskie stanowiło kiedyś odrębną jednostkę administracyjną (przylegającą od północnego zachodu do Dynowa), z własną szkołą oraz oddziałem Ochotniczej Straży Pożarnej. W 1897r. otwarto na Przedmieściu jednoklasową szkołę, która mieściła się w bliżej nieokreślonym budynku. Uczęszczali do niej uczniowie z Przedmieścia i Igiozy. Na początku XX wieku wybudowano murowany budynek szkoły (przy ulicy Sikorskiego), obecnie już nie istniejący. W latach międzywojennych szkoła stała się szkołą czteroklasową, aby w 1944 roku zyskać (z przerwą) statut szkoły siedmioklasowej.         Z biegiem czasu Przedmieście coraz bardziej zrastało się z miastem. 1 kwietnia 1946 roku dokonano formalnego połączenia Przedmieścia z Dynowem, a istniejąca tam szkoła otrzymała nazwę - Szkoła Podstawowa Nr 2. Swoją działalność zakończyła w 1977 roku, po blisko 100 latach swojej działalności.         Do dnia dzisiejszego na "Przedmieściu" (obecna ulica Sikorskiego i Podgórska) działa Ochotnicza Straż Pożarna.          Mimo, iż od przyłączenia Przedmieścia do miasta Dynowa minęło prawie 60 lat, wśród wielu mieszkańców, szczególnie starszych, nazwa ta nadal funkcjonuje.