»Matki Boskiej Siewnej...
»Wszystkich Świętych...
»Zaduszki...
Jesień uważana jest za okres, w którym cała natura zamiera, zasypia lub wręcz umiera.
Dlatego odwoływano się do zmarłych, którzy mieli w tym okresie opuszczać swój świat, inny od wyobrażeń chrześcijańskich i przebywać w świecie żywych. Stąd
jesień uważana była za porę niebezpieczną, gdyż dusze nie zawsze były usposobione przychylnie do ludzi. Starano się więc pozyskać ich przychylność, dlatego w całej obrzędowości jesiennej
i zimowej silnie zaznaczały się elementy zaduszkowe.
MATKI BOSKIEJ SIEWNEJ
8 września w święto Narodzenia Najświętszej Marii Panny (Matki Boskiej Siewnej) rozpoczyna się cykl obrzędów związanych z uprawą zbóż.
Dzień ten przypada na czas siewów ozimych, dlatego gospodarz, który na ten dzień nie ukończył siewów, a zaraz po tym dniu nie wziął się do siewu pszenicy, uważany był kiedyś za leniwego.
Obecnie tego dnia każdy gospodarz stara się obsiać, choćby tylko symbolicznie, kawałek pola, by zapewnić sobie dobre plony w następnym roku.
WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
Wierzenia w zakresie wyobrażeń o śmierci i duszy pojmowane były w kategoriach religijnych.
W tradycji ludowej zachowalo się wiele wątków obrzędowych, które nawiązywały do dawnych wierzeń przedchrześcijańskich. Według tych wierzeń dusza
w pewnych okolicznościach może odwiedzać świat żywych i odbywać pokutę na ziemi. Uważano, że dusza opuszcza ciało czlowieka wraz z ostatnim tchnieniem,
dlatego utożsamiano ją z oddechem.
W tradycji ludowej śmierć wyobrażana była w postaci wysokiej, kościstej kobiety, ubranej na biało, z kosą na ramieniu lub w postaci kościotrupa.
Śmierć nie przychodziła nagle, lecz poprzedzało ją szereg zjawisk np. dziwne zachowanie świata fauny oraz dziwne zjawiska pochodzące ze świata nieożywionego.
Przypadki ciężkiej agonii tłumaczono wpływem "złych mocy".
ZADUSZKI
Dzień 2 listopada jest poświęcony pamięci zmarłych. Każdy kto tylko może idzie na cmentarz,
aby ozdabiać i oświetlać groby swoich krewnych.
przejdź: do góry
TRADYCJE I WIERZENIA