Na Przedmieściu Dynowskim znajdował się pochodzący z XVIII wieku stylowy klasycystyczny dworek ziemiańskiej rodziny - Trzecieskich. Budynek dworu wzniesiony został w 1750 lub w 1760 roku. Nie ma też zgodności odnośnie fundatora obiektu. Według R. Aftanazego w 1784 roku Stanisław Trzecieski kupił dobra dynowskie od Piotra Ożarowskiego. Po Stanisławie Trzecieskim właścicielami dworu byli kolejno: Józef, Zbigniew i Stefan Trzeciescy. W rękach tej rodziny majątek pozostawał aż do zakończenia II wojny światowej. Zdjęcie starego dworku Trzecieskich zniszczonego w lipcu 1944r /ze zb. M.Krasnopolskiego/ W lipcu 1944r podczas działań wojennych został on całkowicie zniszczony na skutek wybuchu składu amunicji, wysadzonej przez cofającą się armię niemiecką. Rodzina Trzecieskich mieszkała odtąd w drugim budynku mieszkalnym, obok starego dworu. Z dawnych zabudowań dworskich zachowała się jedynie oficyna w stylu eklektycznym, wybudowana w 1904 roku przez znanego budowniczego dynowskiego Andrzeja Wolańskiego dla rodziny Trzecieskich. Nie dotrwał do dnia dzisiejszego należący do zespołu dworskiego XIX-wieczny murowany spichlerz pochodzący z 1883 roku. Został rozebrany w 1996 roku. Zdjęcie północnej strony dworku /ze zb. M.Krasnopolskiego/ Oficynę i resztki parku - ogrodu (rośnie w nim pomnik przyrody - prawie 400-letni dąb szypułkowy o obwodzie pnia 500 cm), pani Kinga Moysa córka ostatnich właścicieli majątku przeznaczyła na rzecz kościoła. Majątek ten został przekazany przez kościół na rzecz Fundacji Pomocy Młodzieży "Wzrastanie". W latach 1992 - 1998 wykonany został generalny remont budynku. Współczesny widok dworku - fot.E.Bielec Współczesny widok dworku - fot.E.Bielec       Zabytkowa studnia (pocz.XX wieku) z drewnianą obudową zamkniętą krzyżującymi się daszkami dwuspadowymi, usytuowana na wschód od oficyny oraz prawie 400-letni dąb o obwodzie pnia 500 cm w parku krajobrazowym - fot.E.Bielec Zachowane pozostałości zespołu dworskiego wpisane są do rejestru zabytków.